Komunikacja interpersonalna to po prostu rozmowa, która polega na wymianie zdań między dwójką ludzi. Wszyscy codziennie ją przeprowadzają. Wszyscy uczą się jej już od najmłodszych lat swojego życia, ale o ile wtedy jest to dość proste, bo dzieci z natury są śmiałe i odważne, tak z wiekiem nawet zwykła komunikacja zaczyna sprawiać problemy, bo człowiek zamiast mówić, zaczyna analizować wszystkie swoje zwroty w głowie. Koniec końców taka osoba zaczyna zamykać się na świat. Ogranicza kontakty z innymi ludźmi do absolutnego minimum, przez co wcale nie czuje się szczęśliwa.

Jak nauczyć się komunikacji interpersonalnej?

Aby wypracować w sobie zdolność do wyrażania własnych emocji, uczuć i potrzeb oraz nauczyć się sztuki komunikacji z drugim człowiekiem, wystarczy wypracować kilka ważnych cech, które pomogą w zwykłych i tych bardziej niezwykłych rozmowach. Pierwsza z nich to empatia, czyli cecha, którą w dzisiejszych czasach niewiele osób może się pochwalić. Przeciwieństwo egoizmu. To skupienie się na potrzebach innych ludzi i umiejętność spojrzenia na świat ich oczami. W życiu czasami należy przyjąć postawę egoistyczną, ale na ogół lepiej być altruistą i zwracać uwagę na innych, akceptować ich wybory oraz starać się ich zrozumieć. Działa to w dwie strony. Jeżeli człowiek zachowuje się w ten sposób w stosunku do bliskich, oni odwdzięczają mu się dokładnie tym samym. A wtedy wszystkim żyje się lepiej.

Z czym się łączy komunikacja interpersonalna?

Komunikacja interpersonalna ma też wiele wspólnego z odwagą. Czasami trzeba wykazać się nie lada siłą, by powiedzieć drugiej osobie o swoich uczuciach lub chociażby przyznać się do błędu, który popełniło się czy to celowo, czy to zupełnie nieświadomie. W komunikacji istotną rolę odgrywa odwaga połączona z bezpośredniością. Pewnych rzeczy lepiej nie owijać w bawełnę. Przesadnie mili i uprzejmi ludzie zazwyczaj nie są zresztą dobrze postrzegani przez innych, bo każdy uznaje ich zachowanie za sztuczne i często tak właśnie jest ono kreowane. A nie ma takiej osoby na świecie, która zawsze byłaby szczęśliwa. Wszyscy miewają gorsze dni. Wszyscy mają czasem ochotę marudzić, krzyczeć, wściekać się czy nawet płakać. Należy otwarcie mówić ludziom o swoich emocjach, uczuciach, pragnieniach, potrzebach i problemach. Otwartość nie jest przy tym równoznaczna z ekshibicjonizmem i nie należy jej z nim mylić.

W nauce komunikacji interpersonalnej najważniejsze są jednak ćwiczenia praktyczne, czyli to, by rozmawiać z innymi ludźmi i robić to jak najczęściej. Nawet krótka pogawędka z ekspedientką na temat zbyt wysokiej ceny na paragonie może być wartościową lekcją.